کد مطلب:317037 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:222
باب الحوائج وسیله ای برای تقرب
همه بندگان خداوند می توانند در همه حال، همه جا و همه وقت با خالق خود پروردگار عالم هستی، ارتباط معنوی برقرار نمایند، از وی كمك بخواهند و روا شدن حاجات خود را از او درخواست كنند. با وجود این، خداوند متعال، لطف دیگری به بندگان خود نموده، در قرآن كریم اهل ایمان را مخاطب قرار داده و فرموده است:
و ابتغوا الیه الوسیلة [1] برای تقرب به خداوند متعال، وسیله ای فراهم كنید. بنابراین، اصل وسیله فراهم كردن، و واسطه تهیه نمودن و شفیع قرار دادن، یك اصل منطقی قرآنی است و احادیث فراوانی نیز آن را مورد سفارش قرار داده اند. حال سؤال مهم این است كه این «وسیله» چه كسی و یا چه چیزی می تواند باشد؟
آن طور كه در احادیث دینی و ادعیه مأثوره ی ما آمده، و در ایام مباركی مثل شب و روز جمعه، شبهای قدر در ماه مبارك رمضان و سایر ساعات و اوقات مقدس و پر بركت این ماه، آن را عملی می كنیم، قرآن كریم، شخص پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله، فاطمه ی زهرا علیهاالسلام، امامان معصوم علیهم السلام، خانه كعبه و بسیاری از اشخاص، چیزها و اماكن پاك و مقدس هستند كه دارای ارزش معنوی می باشند، در پیشگاه خداوند، عزیز و محترمند و می توان آنها را وسیله ی تقرب به ذات مقدس خداوند قرار داد، و بدین وسیله ها از درگاه پروردگار عالم، استمداد جست، حاجت خواست و به مطلوب خود رسید.
[ صفحه 106]
در این میان حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام سردار رشید و مجاهد ارتش حسین بن علی علیه السلام در عاشورای سال 61 هجری قمری، از آن روز تاكنون به عنوان «باب الحوائج» یعنی وسیله ی تقرب به ذات مقدس خداوند، برای رسیدن به حاجت ها و خواسته های مشروع معرفی شده است [2] .
از زمان شهادت حضرت عباس علیه السلام تا به امروز صدها و بلكه هزاران كرامت و بزرگواری از ناحیه ایشان، در حق شیعیان، مسلمانان و حتی غیر مسلمانان به وقوع و ظهور رسیده است و در قلب و متن تاریخ ثبت گردیده است. از امروز تا روز قیامت نیز هزاران كرامت دیگر از ناحیه ی این شهید بزرگوار و باوفا، قابل انتظار است. چرا كه این شخصیت والا و معنوی، هم خود بزرگوار است، هم از خانواده ای كریم است، و هم باب لطف و كرم بزرگان همیشه باز است. اگر چه نمی توان همه ی كرامات و عنایات آن حضرت را احصاء نموده و در یك دفتر جمع كرد، اما از باب نمونه به چند كرامت اشاره می شود. به امید آنكه شخصیت كریمی چون حضرت عباس علیه السلام نویسنده و خواننده را مورد لطف و مرحمت و كرم خود قرار دهند!
و ابتغوا الیه الوسیلة [1] برای تقرب به خداوند متعال، وسیله ای فراهم كنید. بنابراین، اصل وسیله فراهم كردن، و واسطه تهیه نمودن و شفیع قرار دادن، یك اصل منطقی قرآنی است و احادیث فراوانی نیز آن را مورد سفارش قرار داده اند. حال سؤال مهم این است كه این «وسیله» چه كسی و یا چه چیزی می تواند باشد؟
آن طور كه در احادیث دینی و ادعیه مأثوره ی ما آمده، و در ایام مباركی مثل شب و روز جمعه، شبهای قدر در ماه مبارك رمضان و سایر ساعات و اوقات مقدس و پر بركت این ماه، آن را عملی می كنیم، قرآن كریم، شخص پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله، فاطمه ی زهرا علیهاالسلام، امامان معصوم علیهم السلام، خانه كعبه و بسیاری از اشخاص، چیزها و اماكن پاك و مقدس هستند كه دارای ارزش معنوی می باشند، در پیشگاه خداوند، عزیز و محترمند و می توان آنها را وسیله ی تقرب به ذات مقدس خداوند قرار داد، و بدین وسیله ها از درگاه پروردگار عالم، استمداد جست، حاجت خواست و به مطلوب خود رسید.
[ صفحه 106]
در این میان حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام سردار رشید و مجاهد ارتش حسین بن علی علیه السلام در عاشورای سال 61 هجری قمری، از آن روز تاكنون به عنوان «باب الحوائج» یعنی وسیله ی تقرب به ذات مقدس خداوند، برای رسیدن به حاجت ها و خواسته های مشروع معرفی شده است [2] .
از زمان شهادت حضرت عباس علیه السلام تا به امروز صدها و بلكه هزاران كرامت و بزرگواری از ناحیه ایشان، در حق شیعیان، مسلمانان و حتی غیر مسلمانان به وقوع و ظهور رسیده است و در قلب و متن تاریخ ثبت گردیده است. از امروز تا روز قیامت نیز هزاران كرامت دیگر از ناحیه ی این شهید بزرگوار و باوفا، قابل انتظار است. چرا كه این شخصیت والا و معنوی، هم خود بزرگوار است، هم از خانواده ای كریم است، و هم باب لطف و كرم بزرگان همیشه باز است. اگر چه نمی توان همه ی كرامات و عنایات آن حضرت را احصاء نموده و در یك دفتر جمع كرد، اما از باب نمونه به چند كرامت اشاره می شود. به امید آنكه شخصیت كریمی چون حضرت عباس علیه السلام نویسنده و خواننده را مورد لطف و مرحمت و كرم خود قرار دهند!
[1] سوره مائده، آيه 35.
[2] زندگاني حضرت ابوالفضل عليه السلام، صادقي اردستاني، ص 142، با اندكي دخل و تصرف.